EVDE ÇOCUK VAR
MUSTAFA AYDOĞAN
Küçük yaştaki çocuklara büyüklerin örnek olması lazım,
Önce aile fertlerinin anne, baba, ağabeyi, abla…
Sonra da yöneticilerin, idarecilerin, vekillerin, bakanların ve hatta Cumhurbaşkanının,
Çocuk ailede ve çevresinde ne görürse onların yaşantı ve davranışlarını sergilemeye başlar. Maalesef artık geleceğin teminatı olan çocuklarımızın Televizyonların karşısına geçmelerini hele, hele de haber programlarını izlemelerini istemiyoruz.
Bazı Siyasi parti liderlerinin ve yöneticilerinin yaptıkları konuşmalar ve kullandıkları kelimeler normal hayatta bile kullanılmayacak kelimeler.
Üstüne basa, basa kullandıkları kelimeleri karşılıklı konuşan iki kişi bir birine karşı kullansa inanın cinayet çıkar.
Hiç karşınızdaki insana, “Onursuz, haysiyetsiz, şerefsiz, alçak” gibi kelimeleri kullanabilir misiniz?
Yapmayın Allah aşkına bırakın çocukları sizleri izleyen milyonlar kullanılan bu argo ötesi kelimeleri asla tasvip etmiyor, alkışlamıyor.
Ülkemizin “ birlik, beraberliğe, kenetlenmeye ihtiyacı var “ diyoruz, bırakın kenetlenmeyi sanki karşılarında düşman askeri varmış gibi adeta küfür kurşunu yağdırıyorlar.
Bu ülke, bu şehitler sadece sizlerin değil 83 Milyonun ülkesi ve şehitleri. Her şehit haberi hepimizin yüreğine bastırılan kızgın demirden daha can yakıcı…
Kınalı kuzularımız, Mehmetçiğimiz Suriye’de ve Irak’da ülkemizin huzur ve güvenliği için canını dişine takarak terörist avına çıkarken, bizler de ülkede birbirimizi avlamaya çalışıyoruz.
Bir düşünün” böyle bir zihniyet olur mu” diye, olmaz olamaz, olmamalı da. İktidarı ile muhalefeti ile birbirinizle durmadan kavga edeceğinize hep birlikte hareket ederek Türk düşmanlarını nasıl dize getireceğinizi, ülkeyi nasıl selamete kavuşturacağınızın hesabını yapın, bunları konuşun.
Birilerinin beğenmediği eski liderler, birçoğu hayatta değil, Allah rahmet eylesin (Prof.Dr. Necmettin Erbakan, Alparslan Türkeş, Süleyman Demirel, Bülent Ecevit) zaman, zaman televizyonlarda kameralar karşısına geçer gayet medeni bir şekilde tartışırlar, hepsi de ayrı, ayrı fikrini söylerdi. Hiç birinden de birbirlerine karşı şu anda kullanılan; ‘Onursuz, haysiyetsiz, Şerefsiz’ kelimelerini duymadık.
Zaman ilerledikçe demek ki kültür ve küfür seviyemiz de artıyor. Ben televizyon karşısında bu liderleri, ve parti yöneticilerini izlerken onların kullandığı kelimelerden dolayı yüzüm kızarıyor.
Kendi kendime, “Biz kimlere oy veriyoruz, kimleri seçiyoruz veya seçmek istiyoruz” diye soruyorum.
Ben Kayseri’nin kenar mahallesinde, kültür seviyesinin çok, çok düşük olduğu bir mahallede büyüdüm. Çocukluk kavgalarımız olurdu arkadaşlarımızla ama küfrederken dahi “ailelerimizden biri duyarsa” diye de tedirgin olurduk. Ailelerimiz küfrü duyduğunda haklı veya haksız olduğumuza bakmaz eşek sudan gelinceye kadar dayak atardı. “Arkadaşınla niçin kavga ediyorsun” diye bir de evde dayak yemek vardı.
Şimdi…
Şimdi okumuş, kültürlü, aklı başında, Milletvekili olmuş, Bakan olmuş ve hatta Cumhurbaşkanı olmuş kişilerin milyonlar karşısında yaptıkları konuşmalara bakıyoruz da şaşırıp kalıyoruz. Bulundukları ortamdaki kişilerin alkışlarına bakıp tüm Milletin kendilerini alkışladıklarını zannediyorlar. Zannediyorlar ki; yüksek volümle çok bağırıp, çok aşağılayıcı kelimeler kullananlara daha fazla prim veriliyor.
Peygamber efendimiz, (Az konuşmak imandan, çok söz nifaktandır) buyurmaktadır.
Atalarımız da;(Sana senden olur, her ne olursa, başın selamet bulur, dilin durursa) demişler.
Yunus Emre de diyor ki:
Sözünü bilen kişinin, yüzünü ağ ede bir söz.
Sözü pişirip diyenin, işini sağ ede bir söz.
Söz ola kese savaşı, söz ola kestire başı,
Söz ola zehirli aşı, bal ile yağ ede bir söz.
Son söz olarak naçizane yine şunu söylemek istiyorum: “Sayın değerli büyüklerimiz, liderlerimiz, parti temsilcilerimiz, lütfen konuşurken evlerde çocuklar olduğunu unutmayınız)
Köşe yazımı yazıp tamamlamıştım ki, haberlere meclisteki kavga düştü. Meclis’te gerçekleştirilen İdlib oturumda tansiyon yükselince çok sayıda AK Parti ve CHP’li milletvekilleri birbirine giriyor, tekme ve yumruklar havada uçuşuyor. Türkiye Büyük Millet Meclisine yakışmayan, ancak filmlerde göreceğimiz sahneler yaşanıyor. İŞTE BİZİM ÖRNEK MECLİSİMİZ, BU KEZ ÇOCUKLARI GEÇELİM DÜNYA İZLİYOR SİZLERİ DÜNYA… Ne yazsam boş, sözün tükendiği yerdeyiz.
