FUTBOLDA KADER OYUNU!
Cafer ZENGİN
“İstifa ederim” dendi.
“Etme” dediler…
O zaman “Para bulun” dendi…
“Buluruz” dediler…
Sonra takım iyi gidince unutuldu dertler…
Zaten bizde gelenektir, iyi günde hep neşeli haller…
Gülüşler, cicişler…
Sorunları halının dibine itişler, günü kurtaran taktikler…
*****
Sonra yeni sezon başladı…
Uyuyan dev uyandı ve borçlar kapıya dayandı…
Neşeli günler geride kaldı, isyan yeniden başladı.
Bu kez “Söz verenler nerde” dendi.
Taktiksel isyan değişikliğiyle, ilk uyarı atışı yapıldı.
“Bu borçlarla döndürebilirlik zor” deyiverildi, “Tutmazsanız sözleri, istifa ederim” selektörü belirdi.
Yine “etme” dediler…
“O zaman sözünüzde durun” dediler…
Ve bu kez zirveleştiler, geceleştiler…
Her şey yolundaydı…
Bu kez oldu dendi, ama yine olmayıverdi.
Geçen yıl galibiyetler örttü sorunları, ama yenilgilerle sorunlar yine çıkıverdi…
Dertler haliyle yine büyüyüverdi…
Zoraki iş bu kez tüm ısrarlara rağmen de yürümedi…
İstifanın sinyali verildi, ama bu kez ilginçtir kimse zirve’leşemedi…
Bundan önce her fırsatta zirve diyenler, ortalarda görünmedi…
Çünkü uzatmalarda gol atmak için her yol denendi, zorla güzellik olmayacağı öğrenildi ve gol gelmeyince de kamuoyu baskısıyla işi yine belediye üstlendi!
Şimdi yaşananlara bakınca Erciyesspor geldi akıllara…
Hatırlayın, orda da mevsim böyle başladı…
Hikaye aslında aynıydı.
Önce mevzu zirveydi, herkes zirvedeyken çok yakından ilgilendi.
Sonra zirveden düşünce, bu takımla zirveye ulaşanlar başta olmak üzere herkes elini çekiverdi…
Ve işi belediye, belediyeciler üstlendi.
Takım göz göre göre tükendi..
Abiler, gemiyi terk etti…
Takım otobüsü ibret-i alem için ara sıra yollarda ilerledi, adeta ders alınsın diye spor müzesi gibiydi.
Demem o ki, belediyeden biri iyi niyetle üstlense de bu futbolu, yürümüyor bu iş emmi oğlu…
İnşallah bu kez ters teper tabi bu kaderin oyunu…
Ama bize hep kaybettirdi, sen, ben, bizim oğlan sporu, artık değişim şart çünkü yürümüyor bu ayak oyunu!
