İYİ İNSAN OLMAK!

Geçtiğimiz günlerde alışveriş yapmak için girdiğim bir markette gördüğüm manzara karşısında şaşkınlığımı gizleyemedim! Makarnalar, unlar, temel gıda maddelerinden, temizlik maddelerine aklınıza gelen her şey market raflarında adeta istila edilmiş, alacaklarımı alıp kasaya yöneldiğimde market çalışanı hanımefendi ile kısa bir konuşma yaptık. Kızcağız aşırı derecede bir yoğunluk olduğundan ve gün boyu yemek yemeye dahi fırsat bulamadıklarından yakındı. Akşama kadar içinde oldukları halde evlerine böyle istif yapmadıklarını anlatarak oda şaşkınlığını ifade etti. Ödeme işlemim bittikten sonra marketten sohbetimizi noktalayarak ayrıldım.
Eve giderken küçücük virüsün korkuttuğu kadar kocaman cehennemin hiç birimizi korkutup, tedirgin etmediğini düşündüm.
Günlük hayatımızda ölüm hiçbir zaman aklımıza gelmiyor bunu neden diyorum biliyor musunuz? Şayet ölüm aklımıza gelse, insanlara kötülük yaparken, canını yakarken, onları ağlatırken iki kere düşünürüz.
Oysa can yakmayı kendine alışkanlık haline getirmiş rol yapma yeteneğini geliştirmiş o kadar çok insan türedi ki! Dışardan bakarsın adam sanırsın, oysa tanısan hiç göründüğü gibi olmayan çok fazla insan var. Ne diyordu Hz. Mevlana ‘’Ya olduğun gibi görün, ya göründüğün gibi ol’’ ama nerde dedikodu, gıybet, yalan, dolan, entrika bu tür insanların hayat tarzı haline gelmiş. Bir insan nasıl bu kadar kötü ve acımasız olabilir inanın benim aklım almıyor.
Eski Türk filmlerinde rahmetli Erol Taş, Aliye Rona gibi kötü adamlar, kötü kadınlar vardı ya çocukken biz hep onları izlerdik. Zaman zaman kızardık, yapılan haksızlığa dayanamaz kimi zamanda ağlardık. Hatta ben gerçek hayatta bu karakterde kötü insanların olduğunu hiç düşünmemiştim ama etrafıma baktığımda böyle insanların her geçen gün artarak büyüdüğünü görüyorum.
Ben hep şundan yanayım birileri bize kötülük yapmış olsa da, biz onların seviyesine düşmeden, kimsenin canını yakmadan hayatımıza devam etmeliyiz.
Çünkü bu dünyada tek adil olan şey ölümdür, herkese eşit davranır. Haklıyı haksızdan ayırt eder.İster bey olsun, ister paşa olsun ölüm herkese aynıdır.
Bu dünya kime kalmış ki bana kalacak düşüncesi ile hareket edip, fani dünyadan, baki âleme göç ettiğimiz vakit arkamızdan bir Fatiha okuyacak kadar insan bırakmalıyız.
Hayat boyu rol yapmadan, sadece kendimiz olarak, dik durup dikleşmeden, griye yer vermeden, kimseye zarar vermeden, insanlara menfaatimiz için yaklaşıp yalakalık yapmadan yaşamayı kendimize şiar edindiğimiz sürece hayatımızın daha güzel olacağına inanıyorum.
Bildiğim tek şey kimsenin yaptığının yanına kalmayacağı ve eninde sonunda yarına bırakılan hesapların, kimsenin yanına kalmayacağıdır. Allah olunca gama yer yoktur! Saygıyla…