ÇÜNKÜ ALİ İSMAİL VİCDANIMIZIN ORTAK SESİYDİ
Bu satırları Ali İsmail Korkmaz’ın annesinin oğlunun fotoğrafı kucağında acı içinde sanıklara bakarken kaleme aldım.
Evet; Yaşayanlar bilir evlat acısı kalp yangınıdır evlat acısı kafanızın defalarca duvara vurulması kadar acıtır içinizi evlat acısı can yakar yürek burkar ve sönmez bir yangındır üzerine sürekli benzin dökülür gibi acı veren.
Evlat acısı kötüdür evet çok kötü hele ki evladını sokak ortasında döve döve öldürdüklerini bilmek bir annenin canını öyle çok yakar ki söze ne hacet cümle kurmaya ne gerek tarifi yok ki.
Ali İsmail’in annesi göğsünde oğlunun fotoğrafı göğsüne vuruyor ve diyor ki
“Ben bu surette gönderdim Ali’yi Eskişehir’e!”
Düşünün biz bu kadar üzülüyorsak bu gencecik can’a emek verip besleyip büyüteninin anasının canı yitirdiği yavrusu için nasıl yanar acep.
Kim böyle bir ölümü hak ediyor hangi annenin bu acıya yüreği dayanır soruyorum size
Bir anne düşünün oğlunun acısını kucağındaki fotoğrafıyla yaşayıp ona o acıyı çektirenlerin gözlerine bakıp soruyor ‘Etten duvarları kaldırın onlarla aramdaki gözlerine bakmak istiyorum’ diyor. Bir ana düşünün sanıklardan biri iki çocuğum var diyince ‘Allah bağışlasın’ diyen…
Bir baba düşünün oğlunun fotoğrafını seven…
Evet : ALİ İSMAİL YALNIZ DEĞİLDİR !
Çünkü ülkesindeki yanlış gidişe dur diyenlerden biri olmak kendini bilmezlerin işkencesiyle ölmeyi hak etmek değildir.
Bu yüzden katilleri korkar Ali İsmail Korkmaz.
19 yaşında hayatının baharındaki Ali İsmail Korkmadı ve vicdanı olan insanlığını yitirmemiş insanlar da onun davasından onun ölümüne sebep olanlar cezasını bulmadan vazgeçmeyecek.
Km’lerce yoldan kalkıp Kayseri’nin yolunu Ali İsmail Korkmaz için tutan binlerce insan bu annenin evladı , Ali İsmail onların kaybettikleri kardeşi” katillerinle yüzleşmeye geldik hesap sormaya geldik senin katillerin cezasını bulmadan yılmak yok pes etmek yok direnişe devam” demek için geldi. Ali İsmail’i tanıyanlar da geldi tanımayanlar da geldi.
Çünkü ; ALİ İSMAİL KORKMAZ İNSAN OLARAK VİCDANLARIMIZIN
