Irazgı, gaysalanmak, alaz ve daha niceleri Kayseri'nin sessiz çığlığı

Ağız; herhangi bir ülke sınırları içerisinde şehirden şehire kasabadan kasabaya hatta köyden köye değişebilen küçük farklılıklardır. Türkiye Türkçesi bir şive olduğundan Türkiye sınırları içerisinde birden fazla ağız örneği vardır. Ağızda bir ülkenin sınırları içerisine yoğunlaşmamız gerekir. Ağız, sadece söyleyişte farklıdır. Yazıya geçildiğinde ağızdaki söyleyiş özelliği tümden kaybolur. Kayseri'nin de kendine özgü ağzı vardır. Ananelerimizin geçmişte kullandığı şimdilerde unutulmaya yüz tutan ağızla mutak kültürünü sizler için hazırladık.

Alakebir: Yemeğin pişmeye yakın hali
Alaz: Alev
Bannak: Parmak
Bar: Turşuların kurulduğu kabın ağzında meydana gelen küf
Basdık: Dut bastığı, pestil
Cıngıl: Üzüm salkımının küçük parçası
Cıvık: Sulu
Cıyındırık: Etin kötü yeri
Çaman: Kırmızı biber ve sarımsakla pastırmanın üzerine sürülen, parazitlerin yok edilmesini sağlayan bir bitki tozu
Çedene: Kenevir tohumu
Gaysalanmak: Hamurun üstünün sertleşmesi
Geberyatlık: Gece geç saatlerde yenen atıştırmalık yemek
Hamırsız: Mayalanmaya bırakılan hamura örtülen örtü Açılıp yağlanan hamurun üzerine yumurta sürülerek çörek gibi pişirilmesi
Hapan: İki avucun birleştiğin de aldığı miktar
Irasada: Olmamış karpuz
Irazgı: Üzüm çeşidi, Rezzaki diyede bilinir
İllik: Sahur yemeği
İrişgik: Sucuk
Kannendirmek: Bıktırana kadar yedirmek fazla ikram etmek
Karamık: Siyah ve küçük taneli ekşi meyveleri olan, kayalık bölgelerde yetişen bitki
Mıçırdamak: Yemek yerken ağzın şapırtadılması
Mincimiş: Yemeğin çürümeye yüz tutması
Pezik: İri yapraklı ıspanak
Savur sini: Kalabalık yemek davetlerinde kullanılan büyük sini
Sayyağ: Sadeyağ
Şemşamer: Ayçiceği
Şırgın: Susam yağı
Tandır evi: Evlerde tandırların bulunduğu bölüm
Taytı bayram: Meyan kökü
Yağrık: Et tahtası
Yalavuç: Derin olmayan kap
Zeyrek: Keten tohumu
Zırnık: En küçük parça ya da hiçbir şey