KORUYUCU AİLE OLMAK …

Anne veya baba olmak…

Dünyanın en güzel hissi olsa gerek…

İnsan kardeşlerinin yada başkalarının çocuklarını (özellikle bebeklerini) bu denli sevebiliyorsa kendi çocuğunu ne kadar çok sever değil mi?

Ben bu eşikten geçmişte 2 kere döndüm. 2 kere anne olabilme  o yolculuğun girişindeki heyecanı yaşayarak eşikten bebeklerimi kaybederek döndüm.

Neyse orasına fazla girmek istemiyorum.

Önce uzunca bir süre sonra ara ara acısını yaşadım  hayat bazen bazı şeylere alıştırıyor bizleri.

Çok üzüldüm geçmiş olsun kıyamamları da çok duydum.

Herkese en derin teşekkürlerimi de sundum.

Ama vazgeçmedim…

Geçtiğimiz yıl buna ilişkin tıbbın ilerlemesi sayesinde 5 yıllık biyolojik bir önlem aldım.

Ama asıl paylaşmak istediğim şey sizlerle başka “Koruyucu aile” konusu.

Ne kadar kendi çocuğunuzu sevmek bakmak kolay olsa da asıl annelik babalık bence koruyucu aile olmak ve evlat edinmekle daha anlamlı hale geliyor. Öz ailesinin yanında bakımları sağlanamayan çocukların, bebeklerin sorumluluğunu kısa veya uzun süreli üstlenmek toplumsal ve insani sorumluluğun büyük bir parçası olmak muhteşem bir şey değil mi?

Kendinizden bir parçayı seversiniz, bakar büyütür pamuklara sarar sarmalarsınız oysa  merhamete muhtaç bakıma ihtiyacı olan bir miniği sevmek bakımını üstlenmek …..

Öyle anlamlı ki düşünsenize, annelik hissini, merhamet hissini, sevgi hissini en dibine kadar yaşamak ,mümkün. Minicik bir gülümseyişle, minicik bir eli tutarak hayata tutunmasını sağlayarak…

Üstelikte Türkiye Cumhuriyeti Devletimiz size bunun için maddi manevi katkı koymuşken…

Çocuklar hepimizin geleceği, ülkenin teminatı, onlar bu ülkenin ilerideki sahipleri , onlara destek olmak yetişmelerinde emek vermek hepimizin sorumluluğu aslında.

Aile Çalışma ve Sosyal Hizmetler İl Müdürü Nevzat Özer ile görüştüğümde aslında bu işin ne kadar önemli olduğunu ve bu tip hizmetlerde fedakârlığın esas olduğunu görmekten mutlu oldum.

Zira eskiden Yetiştirme Yurdu denilince iteklenmiş kaderine terk edilmiş pencere önünde sevilmeyi aranmayı bekleyen soğuk odalarda ranzalarda kendi dünyasında geleceğinden bir haber çocuklar yetiştiğini Yurtlarda büyüyen babamın üzücü anılarından biliyordum.

Oysa şimdi durum iç açıcı… İstemeyiz hiçbirimiz çocukların evinden ailesinden sevgiden uzak büyümesini elbette… Ama gerçeklik başka istekler başkaysa… O gerçeklikleri daha çekilir daha pozitif hale getirmekte biz insanların çabası ile mümkün..

Bu vesile ile Koruyucu Aile olabilmeye ilişkin röportajımızı ve merak ettiğiniz soruların yanıtını bugün yine bu sayfalarda bulabilirsiniz Ey Okur.

Yazıma burada son verirken Aile ve Sosyal Politikalar Bakanı Zehra Zümrüt Selçuk, Aile Çalışma ve Sosyal Hizmetler İl Müdürü Nevzat Özer ve çocuklarımızın geleceğine katkıda bulunmak için fedakarane çalışan kurum personeline başarılar dilerim…