Orhan Veli’nin, ‘Bedava’ şiirini bilir misiniz?
Hani şu ‘Hava bedava, bulut bedava’ diye başlayan şiirini…
Kaç zamandır bu şiir takıldı dilime.
Bu şiiri aklıma düşüren şey ise son yılların en can sıkıcı konularından olan hayat pahalılığı değil, İçişleri Bakanı Ali Yerlikaya’nın paylaşımları oldu.
Bakan Yerlikaya, neredeyse her gün yeni bir suç örgütünün çökertildiğinin haberini veriyor.
Rakamlara bakıyorsunuz,
İşlenen suçlara bakıyorsunuz,
Ve ‘Bedava yaşıyoruz, bedava’ diyerek yaşadığınıza şaşırıyorsunuz.
Yasa dışılığın bu kadar yaygın olduğu;
Kentlerin çetelerle, suç örgütleriyle çevrelendiği böyle bir ortamda yolunuzun bu çetelerle kesişmemesine şaşmamak mümkün mü?
Yanlış anlamayın Bakan Yerlikaya’nın abarttığını düşünmüyorum.
Aksine söylediklerinin doğru olduğuna inanıyorum.
Benim sorguladığım şey; bu kadar çete, bu kadar organize kötülük bir gün de mi ortaya çıktı.
Elbette hayır.
Ve herkes biliyor ki yasa dışı yapılar ancak siyasetin ve bürokrasinin göz yummasıyla yaşam alanı bulur.
Bizim sorgulamamız gereken şey; kimler yol verdi de organize kötülük bu kadar büyüdü.
Ve kimler bu organize kötülükle birlikte büyüdü…
Ali Yerlikaya bu konuda önemli işlere imza atıyor ama benim çok fazla umudum yok.
Evet, güvenlik güçlerimiz canla başla çalışıyor.
Evet, çeteler yakalanıyor.
Ama birçok konuda olduğu gibi bu konuda da bataklığı kurutmak yerine sivrisineklerle uğraşıyoruz.
Bataklığı kurutmadan, sivrisineklerle mücadele ederek sorun çözülmez.
Ve biz yine ‘Bedava yaşıyoruz, bedava’ diyerek yaşadığınıza şaşar dururuz.
