YAŞADIKÇA YİRMİ YÜZLÜ İNSANLAR GÖRMEYE BAŞLADIM!
Selda Avcı
Herkes de bir maske merakı; kimsenin kendi olmaya cesareti kalmamış. Bazı insanlar ‘’ Brad Pitt’’ ve ‘’Arnold Schwarzenegger’’ kadar usta oyunculukları var maşallah, o kadar profesyonel oyunculuk sergiliyorlar ki ayakta alkışlamak geliyor içimden onları gördükçe. Eeee tabi kendi olmaya medeni cesareti olmayan, kendini ifade yetisi olmayan insanlar maskelerin ardına sığınarak yaşamaya mahkûmdurlar.
“ Nasıl bir ortamda hangisi uygunsa alıp suratımıza geçirdiğimiz, gün boyu taktığımız maskelerimiz var. Neden mi? Büründüğümüz rolü layıkıyla oynayalım diye. Hem oynayalım, hem de bu Oscar’lık performansımızı sergilerken pek değerli seyircilerimiz aslında neler düşündüğümüzü anlamasın, gönlümüzden geçenleri bilmesin diye.
Aslında Dostoyevski’nin dediği gibi; Maske takmak insana bir yüktür. Hem taşıyana hem anlamaya çalışana. Bu maskeli insanlar hem kendilerini hem de onları anlamaya çalışanları yormaktan başka bir işe yaramazlar.
Ne, çirkin yanlarına maskeler giydir, ne, yılışıp zorla kendini sevdir. Sen senken özelsin o kadar. Gerisi sadece senin kötü yönlerini bilmeyenlerin kandırılmasından başka bir şey değildir. Başkası olup sevilmekten ise, kendim olmayı nefret edilmeyi tercih ederim diyenlerden olmalıyız.
Güvenemiyorum insanlara; güzel konuşup güzel yazıyorlar. Dil başka olmuş, yürek başka. Görünmüyor asıl çehre. Artık o kadar sık değiştiriliyor ki; maskeler bile sahte. Aynen bu hale geldik ne yazık ki! Oysa ne diyordu Mevlana; Ya olduğun gibi görün, ya göründüğün gibi ol. Başkalarına şirin görünme gayreti içerisine girince kendinizden, kişiliğinizden ödün vermeye başladığınızda, bunun en büyük zararını yine siz görürsünüz.
Konuşunca mangalda kül bırakmayanlar, başkalarının yaptıkları hataları oturup eleştirenler, maskelerinin arkasından çıktıkları vakit kendilerinin ne hale geldiğini gördüklerinde ne yapacaklar acaba buda merak konusudur.Mehmet Akif ikiyüzlü insanlara çok kızarmış. Bir gün bir arkadaşına şöyle demiş. İkiyüzlüleri artık sever oldum. Çünkü yaşadıkça yirmi yüzlü insanlar görmeye başladım!
-Ne güzel de söylemiş...
İki yüzlü insanlar aranır oldu şimdi,
Öyle ki,yüzler renk renk boyanır oldu şimdi.
Maskeler...Maskeler...Her maskede farklı yüzler...
Fırıl fırıl döner maskeler içinde gözler.
Öyle ki, bilmiyor gerçek yüzünün rengini,
Çok yüzlü,kendi bile tanımıyor kendini.
Yüzler gibi sözler de maskeli,türlü türlü...
Söz değil,sanki telefon mübarek kontörlü.
MEHMET CINGIR
